(Down below in english en français Incluido el español) Izmir, nicht Istanbul aber dennoch eine Mega-City. Wir waren auf dem Bazar und im Frauenmuseum, in dem der leere Raum der vielleicht reichste war, denn ich fragte mich, was war hier?
Diese uralte Stadt, die seit Jahrtausenden schon am Mittelmeer thront und mit ihrem Hafen ganze Landstriche mit allem versorgt, was das moderne Leben braucht. Wir waren drin, im faszinierenden Molloch, haben erst versucht mit der U-Bahn alles zu erreichen und sind dann doch aufs Taxi umgestiegen.
Ja, vielleicht dekadent, aber in unserem Leben ein pragmatischer Luxus, denn auch wenn ich anschließend selbst zig Kilometer durch Izmir gefahren bin, war es aufregend, den Herzschlag der Türkei zu spüren, wie man ihn nur auf Schleichwegen erkunden kann.
Inmitten von fliegenden Händlern und teils ströhmendem Regen gingen uns die Augen, Ohren und andere Sinne über: Landestypisches Konfekt, ein Deutscher inmitten, der sich wie wir über den Heimatdialekt freute und Eindrücke, mehr als für ein Leben.
Und jetzt, in Kusadasi am Strand, hinter Ephesus und vor Pamukkale. Wir brennen auf die antike Bücherrei,aber werden jetzt erst die Kasse konsolidieren, denn jetzt sind wir mit dem Kopf hinterher. Müssen nach- denken und nach fühlen und freuen uns nicht nur bald auf mehr sondern auch darauf, bald auf einem Zwischenstopp in der Heimat von 1001 Nacht berichten zu können.
Bis morgen,
Euer Ulf
English
A whole train Izmir, not Istanbul but still a mega-city. We went to the bazaar and the women’s museum, where the empty room was perhaps the richest, because I asked myself, what was here?
This ancient city that has been enthroned on the Mediterranean for thousands of years and whose harbor supplies entire regions with everything modern life needs. We were inside, in the fascinating molloch, first tried to reach everything by subway and then switched to a cab.
Yes, perhaps decadent, but a pragmatic luxury in our lives, because even though I then drove tens of kilometers through Izmir myself, it was exciting to feel the heartbeat of Turkey in a way that can only be explored by taking the back roads.
Our eyes, ears and other senses were overwhelmed amidst flying traders and sometimes pouring rain: Typical local confectionery, a German in the midst who, like us, was happy to hear the local dialect and impressions more than for a lifetime.
And now, in Kusadasi on the beach, behind Ephesus and in front of Pamukkale. We are eager to visit the ancient book series, but will now consolidate the cash register, because now we are behind with our heads. We have to think and feel and are not only looking forward to more soon, but also to being able to report on 1001 Nights at a stopover back home.
See you tomorrow,
Your Ulf
Francaise
Un train entier Izmir, pas Istanbul mais tout de même une méga-ville. Nous avons visité le bazar et le musée de la femme, dont l’espace vide était peut-être le plus riche, car je me demandais ce qu’il y avait ici ?
Cette ville ancestrale qui trône depuis des millénaires déjà sur la Méditerranée et qui, avec son port, fournit à des régions entières tout ce dont la vie moderne a besoin. Nous étions à l’intérieur, dans ce fascinant molloch, nous avons d’abord essayé de tout atteindre avec le métro, puis nous avons finalement pris un taxi.
Oui, peut-être décadent, mais dans notre vie, un luxe pragmatique, car même si j’ai ensuite parcouru moi-même des dizaines de kilomètres à travers Izmir, c’était passionnant de sentir battre le cœur de la Turquie, comme on ne peut l’explorer que par des chemins détournés.
Au milieu des marchands ambulants et d’une pluie parfois battante, nos yeux, nos oreilles et d’autres sens se sont emballés : Des confiseries typiques du pays, un Allemand au milieu qui se réjouissait comme nous du dialecte du pays et des impressions, plus que pour une vie.
Et maintenant, à Kusadasi sur la plage, après Éphèse et avant Pamukkale. Nous brûlons d’envie de visiter la bibliothèque antique, mais nous allons d’abord consolider la caisse, car nous avons maintenant la tête en arrière. Nous devons réfléchir et ressentir, et nous nous réjouissons non seulement d’en savoir plus bientôt, mais aussi de pouvoir raconter les 1001 nuits lors d’une escale dans notre pays.
À demain,
Votre Ulf
Espanol
Todo un tren Izmir, no es Estambul pero sigue siendo una megaciudad. Fuimos al bazar y al museo de la mujer, donde la sala vacía era quizá la más rica, porque me pregunté, ¿qué había aquí?
Esta antigua ciudad entronizada en el Mediterráneo desde hace miles de años y cuyo puerto abastece a regiones enteras de todo lo que necesita la vida moderna. Estuvimos dentro, en el fascinante molloch, primero intentamos llegar a todo en metro y luego cambiamos a un taxi.
Sí, quizá decadente, pero un lujo pragmático en nuestras vidas, porque aunque luego yo mismo condujera decenas de kilómetros por Izmir, fue emocionante sentir el latido de Turquía de una forma que sólo se puede explorar tomando las carreteras secundarias.
Nuestros ojos, oídos y demás sentidos se vieron abrumados entre comerciantes voladores y una lluvia a veces torrencial: Repostería típica local, un alemán en medio que, como nosotros, se alegraba de oír el dialecto local e impresiones más que para toda la vida.
Y ahora, en Kusadasi, en la playa, detrás de Éfeso y frente a Pamukkale. Estamos ansiosos por visitar la serie de libros antiguos, pero ahora va a consolidar la caja registradora, porque ahora estamos detrás con la cabeza. Tenemos que pensar y sentir y no sólo estamos deseando ver más pronto, sino también poder informar sobre 1001 Noches en una escala de vuelta a casa.
(Down below in english en français Incluido el español) Was ist ein guter Lehrer? Viele, wahrscheinlich die meisten würden sagen, ein guter Lehrer ist der, der sein Handwerk beherrscht. Und ja, es stimmt, ein Lehrer sollte wissen, was er tut, aber macht ihn das auch zu einem guten Pädagogen?
Ich glaube nicht und möchte sogar soweit gehen, dass es wichtiger ist, ein guter Pädagoge zu sein, als alles zu wissen, denn ein guter Pädagoge fühlt sich ein, hat also Gefühle und das spüren die Schülerinnen und Schüler.
Meine Schüler*innen erwarten das, weil sie ganz jung in einer neuen Kultur sind, bei der die Sprache nur einer von vielen Fremdkörpern ist, denen sie begegnen.
Sie brauchen meines Erachtens folglich jemanden, der auf ihre Bedürfnisse eingeht und sie da abholt, wo sie stehen und keinen Perfektionisten. Manchmal brauchen Sie sogar das Gegenteil: Einen fehlbären Lehrer, damit sie spüren, dass alle Fehler machen und das fehlbar sein, der Normalfall ist und nicht das Perfekte.
Ich schreibe das, weil ich als Lehrer heute Fehler gemacht habe und meine Schülerinnen und Schüler so reagiert haben, wie ich es immer bei ihnen versuche, sie haben mir verziehen und gelacht und mir deshalb wieder neuen Mut gemacht, weiter Lehrer sein zu wollen, weil ich gerne anderen helfe und nicht gerne besser bin. Somit braucht ein guter Lehrer neben Kompetenz und Empathie zuvorderst eines: tolle Schüler*innen und ich bin froh, diese zu haben.
Denn so mache ich nicht nur sie besser bei der Anwendung der Deutschen Sprache, sondern sie mich auch mit jeder Sitzung zu einem besseren Lehrer.
Bis morgen,
Euer Ulf
English
About the talents of a teacher What makes a good teacher? Many, probably most, would say that a good teacher is one who knows his craft. And yes, it is true that a teacher should know what they are doing, but does that make them a good teacher?
I don’t think so and would even go so far as to say that it is more important to be a good teacher than to know everything, because a good teacher empathizes, has feelings and the pupils can sense that.
My students expect this because they are very young in a new culture where the language is just one of many foreign bodies they encounter.
In my opinion, they therefore need someone who responds to their needs and meets them where they are, not a perfectionist. Sometimes they even need the opposite: a fallible teacher so that they realize that everyone makes mistakes and that being fallible is the norm and not perfect.
I’m writing this because I made mistakes as a teacher today and my pupils reacted the way I always try to do with them, they forgave me and laughed and therefore gave me new courage to want to continue being a teacher because I like helping others and don’t like being better. So in addition to competence and empathy, a good teacher needs one thing first and foremost: great students and I’m happy to have them.
Because not only do I make them better at using German, but they also make me a better teacher with every session.
See you tomorrow,
Your Ulf
français
Les talents d’un enseignant Qu’est-ce qu’un bon enseignant ? Beaucoup, probablement la plupart, diraient qu’un bon enseignant est celui qui connaît son métier. Et oui, il est vrai qu’un enseignant doit savoir ce qu’il fait, mais est-ce que cela fait de lui un bon pédagogue ?
Je ne pense pas et j’irais même jusqu’à dire qu’il est plus important d’être un bon pédagogue que de tout savoir, car un bon pédagogue ressent, a donc des sentiments et les élèves le ressentent.
Mes élèves attendent cela parce qu’ils sont très jeunes dans une nouvelle culture, où la langue n’est qu’un des nombreux corps étrangers qu’ils rencontrent.
Ils ont donc besoin, selon moi, de quelqu’un qui réponde à leurs besoins et qui les prenne là où ils en sont, et non d’un perfectionniste. Parfois, ils ont même besoin de l’inverse : d’un enseignant qui se trompe, afin qu’ils sentent que tout le monde fait des erreurs et qu’être faillible est la norme et non la perfection.
J’écris cela parce qu’aujourd’hui, en tant qu’enseignant, j’ai fait des erreurs et mes élèves ont réagi comme j’essaie toujours de le faire avec eux, ils m’ont pardonné et ont ri et m’ont donc redonné le courage de vouloir continuer à être enseignant, parce que j’aime aider les autres et que je n’aime pas être meilleur. Ainsi, en plus de la compétence et de l’empathie, un bon enseignant a besoin d’une chose : de bons élèves, et je suis heureux de les avoir.
Car ainsi, non seulement je les rends meilleurs dans l’utilisation de la langue allemande, mais ils font aussi de moi un meilleur enseignant à chaque séance.
A demain, donc,
Votre Ulf
español
Sobre los talentos de un profesor ¿Cómo es un buen profesor? Muchos, probablemente la mayoría, dirían que un buen profesor es aquel que domina su oficio. Y sí, es cierto que un profesor debe saber lo que hace, pero ¿eso le convierte en un buen profesor?
Yo creo que no, e incluso diría que es más importante ser un buen profesor que saberlo todo, porque un buen profesor empatiza, tiene sentimientos, y los alumnos lo perciben.
Mis alumnos lo esperan porque son muy jóvenes en una nueva cultura en la que la lengua es sólo uno de los muchos cuerpos extraños con los que se encuentran.
Por lo tanto, en mi opinión, necesitan a alguien que responda a sus necesidades y les encuentre allí donde están, no a un perfeccionista. A veces incluso necesitan lo contrario: un profesor falible para que se den cuenta de que todo el mundo comete errores y que ser falible es lo normal y no perfecto.
Escribo esto porque hoy me he equivocado como profesora y mis alumnos han reaccionado como siempre intento hacer con ellos, me han perdonado y se han reído y por lo tanto me han dado nuevos ánimos para querer seguir siendo profesora porque me gusta ayudar a los demás y no me gusta ser mejor. Así que, además de experiencia y empatía, un buen profesor necesita ante todo una cosa: grandes alumnos, y yo me alegro de tenerlos.
Porque no sólo les hago mejorar en el uso del alemán, sino que también me hacen mejor profesor con cada sesión.
(Down below in english en français Incluido el español. Und nur für Aristea heute auch auf griechisch „Στα ελληνικά“) Es gibt in der Natur Alternativen zum Geschlechterspezifikum, wie sagt man es ohne ernsthaft anmaßend zu sein? Vielleicht so: zum Unterschied. (Exemplarische Beispiele Sind Mann und Frau“(Was auch immer dass in voller Kontingenz, also vieldimensionierten Potentialen in conclusio, zusammengenommen, als Ergebnis „so da“, wie Heidegger der Nazi (Wertung!)es wohl nennen würde).
Eine davon nennt man auf Griechisch, wie passend: Autogamie (gr. αὐτό autó „selbst“, γάμος gamos „Ehe“), auch Selbstbefruchtung genannt, formuliert es Wikipedia meines Hauptschulabschlussbilogischen Erachtens passend, dass ich es fortlaufend zitiere „Autogamie ist eine Form der sexuellen Fortpflanzung, bei der nur ein Elternteil vorhanden ist oder genetisch zur Fortpflanzung beiträgt. Das bedeutet, dass ein Individuum in der Lage ist, sowohl weibliche als auch männliche Gameten zu bilden.
Durch Autogamie entstehen genetisch nahe verwandte Nachkommen, die aber – anders als bei ungeschlechtlicher Vermehrung – keinen identischen Genotyp haben. Das liegt an den Teilungsschritten bei der Bildung der Eizellen (Oogenese) und Spermienzellen (Spermatogenese). Die Gameten werden durch die meiotischen Teilungen vom Erbgut her verschieden. Dadurch entstehen bei den Befruchtungen in den Zygoten unterschiedliche Genkombinationen. Die Möglichkeiten der genetischen Rekombination sind allerdings deutlich geringer als bei aus verschiedenen Individuen hervorgehenden Nachkommen.
Autogamie ist also die Fähigkeit der Rekombination, also dem, was bei der UNS BEISPIELSWEISE geschlechtlichen Befruchtung, passiert, um sich SO fortzupflanzen. Überspitzt gesagt, Autogamie will den Unterschied von „Mann“ und „Frau“ verhindern.
Gibt es da noch andere? Fuck, fatalistischer Valsifizierbarkeit, also der Möglichkeit sich so zu geben, dass man wiederlegt werden kann,muss es sie geben, denn sonst gäb es keine Autogamie. WAS IST UNGESCHLECHTLISCHE VERMEHRUNG? Liegt hier der Schlüssel zum Glück, der Verschmelzung zum Primus inter pares, Gleicher unter Gleichen?
Die Agamie. Nie wieder: Wer steht auf und gibt Schreihals Fläschchen (Bewusste biologisch verargumrntierter, nicht poetischer Elipse, als Auslassung des Artikels bei Schreihals). Kein Xy ungelöst (für alle anderssprachigen: Einer damalig in Deutschland prominenten Kriminal“Show, im deutschsprachigen Fernsehen) sozusagen.
Nur ein paar Beispiele, um der Mutmaßung Raum zu geben, dass Gehirn vielleicht nicht die geilste Idee sein kann, sind (danke www und Wikipedia, again, ich sag immer hello again, ach ne, das war was anderes). Jedenfalls:
Quer- oder Längsteilung der Zellen bei Einzellern, z. B. bei Archaeen, Bakterien und einzelligen Algen oder Zytogonie, Abschnürung von Tochterzellen von einer Mutterzelle bei Protozoen. Oh, manchmal nicht die schlechteste Idee, oder Schizogonie, Zerfall einer Zelle in viele Zellen bei einigen Protozoen, also Sprossung und Abschnürung wie bei Hefen, Brot, Bier, Kuchen usw. Oder im prakmatischen Alltag „Ich will schwimmen gehen“, haa, schlechte Idee, denn hier Teilen sich Pilzfäden (Hyphen). Ein erstes deutsches Wort und es ist weiblich! Anstechung. Die Ansteckung mit Fußpilzen, Schimmelpilze bilden durch Mitose (genetische Teilung, was anderes als die Maiose oben) Sporen, die als Enden von Pilzhyphen erkennbar sind (Konidien- ja, entdecke die Möglichkeiten.
Die Lösung für das Deutsche Problem sind wieder mal Kartoffeln.
Reproduktion, ohne Befruchtung. Kein Ehekrach, kein Genderproblem, keine Sprachvarieteten.
Genies der Genetik, anders unter gleichen: eine genetische Vielfalt so perfekt, als gäbe es nur die USA, China, Russland, als „peaky fences“ – Tatort Gartenzaun.
Ich finde da „stolze Eltern“ schöner, auch wenn es objektiv gesehen „entspanntere Alternativen hätte (Konjunktiv,Also Möglichkeit).
Genießen wir unsere Art von Anders, durch die geistige Qualität der Möglichkeit auf Absurdität (Wertung!) , also Probleme zu Lieben (Sucht!).
Es ist vollbracht:
Danke Kartoffel!
Bis morgen,
Euer Ulf
English
Oracle Potato – The solution for everything! There are alternatives to gender in nature, how do you say it without being seriously pretentious? Perhaps like this: the difference. (Exemplary examples are „man and woman“ (whatever that in full contingency, i.e. multidimensional potentials in conclusio, taken together, as a result „so there“, as Heidegger the Nazi (valuation!) would probably call it) One of them is called in Greek, how fitting: autogamy (gr. αὐτό autó „self“, γάμος gamos „marriage“), also called self-fertilization, Wikipedia formulates it appropriately in my opinion, so that I quote it continuously „Autogamy is a form of sexual reproduction in which only one parent is present or genetically contributes to reproduction. This means that an individual is capable of producing both female and male gametes. Autogamy produces genetically closely related offspring, which – unlike asexual reproduction – do not have an identical genotype. This is due to the division steps involved in the formation of egg cells (oogenesis) and sperm cells (spermatogenesis). The gametes become different in terms of their genetic material as a result of the meiotic divisions. This results in different gene combinations in the zygotes during fertilization. However, the possibilities of genetic recombination are significantly lower than with offspring produced from different individuals.
Autogamy is therefore the ability to recombine, i.e. what happens during sexual fertilization in order to reproduce. To exaggerate, autogamy wants to prevent the difference between „man“ and „woman“. Are there any others? Fuck, fatalistic valsifiability, i.e. the possibility of giving oneself in such a way that one can be refuted, must exist, because otherwise there would be no autogamy. WHAT IS ASEXUAL REPRODUCTION? Is this the key to happiness, the fusion to primus inter pares, equal among equals?
Agamy. Never again: Who gets up and gives Schreihals a bottle (deliberate biological, non-poetic elipsis, as an omission of the article in Schreihals). No Xy unsolved (for all those who speak other languages: A prominent „crime“ show in Germany at the time, on German-language television), so to speak.
Just a few examples to give room to the speculation that brains may not be the coolest idea (thanks www and Wikipedia, again, I always say hello again, oh no, that was something else). Anyway:
Transverse or longitudinal division of cells in unicellular organisms, e.g. archaea, bacteria and unicellular algae, or cytogony, strangulation of daughter cells from a mother cell in protozoa. Oh, sometimes not the worst idea, or schizogony, disintegration of a cell into many cells in some protozoa, i.e. sprouting and strangulation as in yeasts, bread, beer, cake etc. Or in practical everyday life „I want to go swimming“, haa, bad idea, because here fungal threads (hyphae) divide. A first German word and it’s feminine! Infection. The infection with foot fungi, moulds form spores by mitosis (genetic division, which is different from maiosis above), which are recognizable as the ends of fungal hyphae (conidia- yes, discover the possibilities.
The solution to the German problem is once again potatoes.
Reproduction, without fertilization. No marital strife, no gender problem, no language variants.
Geniuses of genetics, different among equals: a genetic diversity as perfect as if there were only the USA, China, Russia, as „peaky fences“ – crime scene garden fence.
I find „proud parents“ more beautiful, even if, objectively speaking, there are „more relaxed alternatives“ (subjunctive mood, i.e. possibility).
Let’s enjoy our kind of different, through the mental quality of the possibility of absurdity (evaluation!), i.e. problems to love (addiction!).
It is done:
Thank you potato!
See you tomorrow,
Your Ulf
français
Oracle Potato – La solution à tout ! Il existe des alternatives au sexe dans la nature, comment le dire sans être sérieusement prétentieux ? Peut-être comme ceci : la différence. (Des exemples exemplaires sont „l’homme et la femme“ (quoi que cela puisse être en pleine contingence, c’est-à-dire des potentiels multidimensionnels in conclusio, pris ensemble, comme résultat „ainsi là“, comme Heidegger le nazi (jugement de valeur !) l’appellerait sans doute) L’un d’eux s’appelle en grec, comme il se doit : autogamie (gr. αὐτό autó „soi-même“, γάμος gamos „mariage“), aussi appelé autofécondation, Wikipédia le formule à mon avis de manière pertinente, je le cite donc en continu : „L’autogamie est une forme de reproduction sexuelle dans laquelle un seul des parents est présent ou contribue génétiquement à la reproduction. Cela signifie qu’un individu est capable de produire à la fois des gamètes femelles et des gamètes mâles. L’autogamie donne naissance à des descendants génétiquement très proches qui, contrairement à la reproduction asexuée, n’ont pas un génotype identique. Cela est dû aux étapes de division lors de la formation des ovules (ovogenèse) et des spermatozoïdes (spermatogenèse). En raison des divisions méiotiques, les cellules germinales se distinguent par leur patrimoine génétique. Il en résulte des combinaisons de gènes différentes dans les zygotes pendant la fécondation. Les possibilités de recombinaison génétique sont toutefois bien moindres que pour les descendants issus d’individus différents.
L’autogamie est donc la capacité de recombinaison, c’est-à-dire ce qui se passe lors de la fécondation sexuelle pour se reproduire. En forçant le trait, l’autogamie veut empêcher la différence entre „homme“ et „femme“. Il y en a d’autres ? Merde, l’infalsifiabilité fataliste, c’est-à-dire la possibilité de se donner de manière à pouvoir être réfuté, doit exister, sinon il n’y aurait pas d’autogamie. QU’EST-CE QUE LA REPRODUCTION ASEXUÉE ? Est-ce la clé du bonheur, la fusion pour devenir primus inter pares, l’égal parmi les égaux ?
L’agamie. Plus jamais : qui se lève et donne une bouteille à Schreihals (élipsis biologique consciente, non poétique, comme omission du articlè dans Schreihals). Pas de Xy non résolu (pour ceux qui parlent d’autres langues : Une „série policière“ éminente dans l’Allemagne de l’époque, à la télévision germanophone), pour ainsi dire.
Juste quelques exemples pour laisser place à la spéculation selon laquelle les cerveaux ne sont peut-être pas l’idée la plus cool (merci www et Wikipedia, je dis toujours bonjour, ah non, c’était autre chose). Quoi qu’il en soit :
Division transversale ou longitudinale des cellules chez les organismes unicellulaires, par exemple les archées, les bactéries et les algues unicellulaires, ou cytogonie, étranglement des cellules filles à partir d’une cellule mère chez les organismes unicellulaires. Oh, parfois pas la plus mauvaise idée, ou schizogonie, désintégration d’une cellule en de nombreuses cellules chez certains organismes unicellulaires, c’est-à-dire bourgeonnement et étranglement comme chez les levures, le pain, la bière, les gâteaux, etc. Ou dans la vie pratique de tous les jours „Je veux aller nager“, haa, mauvaise idée, car des filaments de champignons (hyphes) se divisent ici. Un premier mot allemand et il est féminin ! Infection . Lors d’une infection par des mycoses des pieds, les moisissures forment par mitose (division génétique différente de la maïose ci-dessus) des spores reconnaissables comme les extrémités d’hyphes fongiques (conidies – oui, découvrez les possibilités).
La solution au problème allemand est une fois de plus la pomme de terre.
Reproduction, sans fécondation. Pas de dispute conjugale, pas de problème de genre, pas de variantes linguistiques.
Des génies de la génétique, différents parmi leurs pairs : une diversité génétique aussi parfaite que s’il n’y avait que les Etats-Unis, la Chine, la Russie, comme „clôtures pointues“ – scène de crime clôture de jardin.
Je trouve les „parents fiers“ plus beaux, même si objectivement il existe des „alternatives plus détendues“ (conditionnel, c’est-à-dire possibilité).
Apprécions notre façon d’être différents, par la qualité mentale de la possibilité de l’absurdité (évaluation !), c’est-à-dire d’aimer les problèmes (addiction !).
C’est fait !
Merci, patate !
À demain, pour la suite,
Ton Ulf
español
Oracle Potato – ¡La solución para todo! Hay alternativas al sexo en la naturaleza, ¿cómo se puede decir eso sin ser seriamente pretencioso? Tal vez así: la diferencia. (Los ejemplos principales son „hombre y mujer“ (sea lo que sea eso en plena contingencia, a saber, potenciales multidimensionales in conclusio, tomados juntos, como resultado „tan ahí“, como probablemente lo llamaría Heidegger, el nazi (¡juicio de valor!)). Uno de ellos se llama en griego, como debe ser: autogamia (griego: αὐτό autó „uno mismo“, γάμος gamos „matrimonio“), también conocido como autofecundación, Wikipedia lo formula acertadamente en mi opinión, así que lo citaré continuamente: „La autogamia es una forma de reproducción sexual en la que sólo uno de los progenitores está presente o contribuye genéticamente a la reproducción. Esto significa que un individuo es capaz de producir tanto gametos femeninos como masculinos. En la autogamia se produce una descendencia genéticamente muy próxima que, a diferencia de la reproducción asexual, no tiene el mismo genotipo. Esto se debe a los pasos de división en la formación de óvulos (oogénesis) y espermatozoides (espermatogénesis). Debido a las divisiones meióticas, las células germinales difieren en su material genético. Esto da lugar a diferentes combinaciones de genes en los cigotos durante la fecundación. Sin embargo, las posibilidades de recombinación genética son mucho menores que en el caso de descendientes de distintos individuos.
La autogamia es, por tanto, la capacidad de recombinación, es decir, lo que ocurre durante la fecundación sexual para reproducirse. Si se lleva al extremo, la autogamia quiere evitar la diferencia entre „hombre“ y „mujer“. ¿Hay algo más? Mierda, la verificabilidad accidental fatalista, es decir, la posibilidad de darse de tal manera que uno pueda ser refutado, debe existir, de lo contrario no habría autogamia. ¿QUÉ ES LA REPRODUCCIÓN ASEXUAL? ¿Es la clave de la felicidad, la fusión para convertirse en primus inter pares, el igual entre iguales?
La agamia. Nunca más: quién se levanta y le da el biberón a Schreihals (elipsis biológica deliberada, no poética, como omisión del pronombre en Schreihals). No hay Xy sin resolver (para los que hablan otros idiomas: Una destacada „serie policíaca“ en la Alemania de la época, en la televisión en lengua alemana), por así decirlo.
Sólo algunos ejemplos para dejar espacio a la especulación de que los cerebros podrían no ser la idea más genial (gracias www y Wikipedia, siempre digo hola, oh no, eso era otra cosa). Sea como fuere:
División transversal o longitudinal de células en organismos unicelulares, por ejemplo, arqueas, bacterias y algas unicelulares, o citogonia, constricción de células hijas a partir de una célula madre en organismos unicelulares. A veces no es la peor idea, o la esquizogonia, desintegración de una célula en muchas células en algunos organismos unicelulares, es decir, brotación y estrangulación como en la levadura, el pan, la cerveza, la tarta, etc. O en la vida práctica cotidiana „Quiero ir a nadar“, ja, mala idea, porque aquí los filamentos de los hongos (hifas) se dividen. Una primera palabra alemana, ¡y es femenina! Infección . Cuando se infectan con el pie de atleta, los mohos forman esporas por mitosis (una división genética diferente a la maiosis anterior), que se reconocen como los extremos de las hifas fúngicas (conidios – sí, detecta las posibilidades).
La solución al problema alemán es, una vez más, la patata.
Reproducción sin fecundación. Sin disputas matrimoniales, sin problemas de género, sin variantes lingüísticas.
Genios genéticos que se diferencian entre sí: una diversidad genética tan perfecta como si sólo existieran EE.UU., China y Rusia como „vallas puntiagudas“.
Me parecen más hermosos los „padres orgullosos“, aunque haya objetivamente „alternativas más relajadas“ (condicional, es decir, posibilidad).
Valoremos nuestra forma de ser diferente por la cualidad mental de la posibilidad del absurdo (¡juicio!), es decir, de amar los problemas (¡adicción!).
Ya está.
¡Gracias, patata!
Hasta mañana para la continuación,
Tu Ulf
Στα ελληνικά
Oracle Potato – Η λύση για τα πάντα!
(Παρακάτω στα αγγλικά en français Incluido el español. Και μόνο για την Αριστέα σήμερα και στα ) Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για το φύλο στη φύση, πώς το λες χωρίς να γίνεσαι σοβαρά επιτηδευμένος; Ίσως κάπως έτσι: στη διαφορά. (Παραδειγματικά παραδείγματα είναι το „άνδρας και γυναίκα“ (ό,τι κι αν είναι αυτό σε πλήρη ενδεχομενικότητα, δηλαδή πολυδιάστατες δυνατότητες in conclusio, που λαμβάνονται μαζί, ως αποτέλεσμα „έτσι εκεί“, όπως θα το έλεγε μάλλον ο ναζιστής Χάιντεγκερ (κρίση!)) Μια από αυτές λέγεται στα ελληνικά, πόσο ταιριαστό: αυτογαμία (γρ. αὐτό autó „εαυτός“, γάμος γάμος „γάμος“), γνωστή και ως αυτογονιμοποίηση, η Wikipedia το διατυπώνει κατάλληλα κατά τη γνώμη μου, ώστε να το παραθέτω συνεχώς: „Η αυτογαμία είναι μια μορφή σεξουαλικής αναπαραγωγής στην οποία μόνο ο ένας γονέας είναι παρών ή συμβάλλει γενετικά στην αναπαραγωγή. Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο είναι ικανό να παράγει τόσο θηλυκούς όσο και αρσενικούς γαμέτες. Η αυτογαμία παράγει γενετικά στενά συνδεδεμένους απογόνους, οι οποίοι – σε αντίθεση με την αγενή αναπαραγωγή – δεν έχουν πανομοιότυπο γονότυπο. Αυτό οφείλεται στα στάδια διαίρεσης που εμπλέκονται στο σχηματισμό των ωοκυττάρων (ωογένεση) και των σπερματοζωαρίων (σπερματογένεση). Οι γαμέτες καθίστανται διαφορετικοί ως προς το γενετικό τους υλικό ως αποτέλεσμα των μειωτικών διαιρέσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα διαφορετικούς συνδυασμούς γονιδίων στα ζυγωτά κατά τη διάρκεια της γονιμοποίησης. Ωστόσο, οι δυνατότητες γενετικού ανασυνδυασμού είναι σημαντικά μικρότερες από ό,τι με τους απογόνους που παράγονται από διαφορετικά άτομα.
Η αυτογαμία είναι επομένως η ικανότητα ανασυνδυασμού, δηλαδή αυτό που συμβαίνει κατά τη σεξουαλική γονιμοποίηση προκειμένου να αναπαραχθεί με αυτόν τον τρόπο. Για να υπερβάλλουμε, η αυτογαμία θέλει να αποτρέψει τη διαφορά μεταξύ „άνδρα“ και „γυναίκας“. Υπάρχουν άλλες; Γαμώτο, η μοιρολατρική αληθοφάνεια, δηλαδή η δυνατότητα να δίνεις τον εαυτό σου με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να διαψευστείς, πρέπει να υπάρχει, γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε αυτογαμία. ΤΙ ΕΊΝΑΙ Η ΑΓΕΝΉΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΉ; Είναι αυτό το κλειδί της ευτυχίας, η συγχώνευση στο primus inter pares, στον ίσο μεταξύ ίσων;
Αγαμία. Ποτέ ξανά: Ποιος σηκώνεται και δίνει στον Σρέιχαλς ένα μπουκάλι (σκόπιμη βιολογική, μη ποιητική ελίψη, ως παράλειψη της αντωνυμίας στον Σρέιχαλς). Δεν υπάρχει Xy άλυτο (για όλους όσοι μιλούν άλλες γλώσσες: Μια εξέχουσα „αστυνομική“ εκπομπή στη Γερμανία εκείνη την εποχή, στη γερμανόφωνη τηλεόραση), να το πω έτσι.
Μερικά μόνο παραδείγματα για να δώσω χώρο στην εικασία ότι τα μυαλά μπορεί να μην είναι και η πιο ωραία ιδέα (ευχαριστώ www και Wikipedia, και πάλι λέω πάντα γεια σου πάλι, ωχ όχι, αυτό ήταν κάτι άλλο). Τέλος πάντων:
Εγκάρσια ή διαμήκης διαίρεση κυττάρων σε μονοκύτταρους οργανισμούς, π.χ. αρχαία, βακτήρια και μονοκύτταρα φύκη ή κυτταρογονία, στραγγαλισμός θυγατρικών κυττάρων από ένα μητρικό κύτταρο στα πρωτόζωα. Ω, μερικές φορές δεν είναι και η χειρότερη ιδέα, ή σχιζογονία, διάσπαση ενός κυττάρου σε πολλά κύτταρα σε ορισμένα πρωτόζωα, δηλ. φύτρωση και στραγγαλισμός όπως στις ζύμες, στο ψωμί, στη μπύρα, στα κέικ κ.λπ. Ή στην πρακτική καθημερινή ζωή „θέλω να πάω για κολύμπι“, χαχα, κακή ιδέα, γιατί εδώ τα μυκητιακά νημάτια (υφές) διαιρούνται. Μια πρώτη γερμανική λέξη και μάλιστα θηλυκού γένους! Μόλυνση. Η μόλυνση με τους μύκητες των ποδιών, οι μύκητες μούχλας σχηματίζουν σπόρια με μίτωση (γενετική διαίρεση, η οποία είναι διαφορετική από την παραπάνω μίτωση), τα οποία είναι αναγνωρίσιμα ως τα άκρα των μυκητιακών υφών (κονίδια – ναι, ανακαλύψτε τις δυνατότητες.
Η λύση στο γερμανικό πρόβλημα είναι και πάλι οι πατάτες.
Αναπαραγωγή, χωρίς γονιμοποίηση. Ούτε συζυγικές διχόνοιες, ούτε προβλήματα φύλου, ούτε γλωσσικές παραλλαγές.
Ιδιοφυΐες της γενετικής, διαφορετικές μεταξύ ίσων: μια γενετική ποικιλομορφία τόσο τέλεια όσο αν υπήρχαν μόνο οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, ως „φράχτες με αιχμές“ – φράχτης του κήπου της σκηνής του εγκλήματος.
Βρίσκω πιο ωραίους τους „περήφανους γονείς“, ακόμα κι αν, αντικειμενικά μιλώντας, υπάρχουν „πιο χαλαρές εναλλακτικές“ (υποτακτική διάθεση, δηλαδή δυνατότητα).
Ας απολαύσουμε το είδος του διαφορετικού μας, μέσα από τη νοητική ποιότητα της δυνατότητας του παραλόγου (κρίση!), δηλαδή των προβλημάτων για να αγαπήσουμε (εθισμός!).
Έγινε:
Σας ευχαριστώ πατάτα!
Oracle Potato – Η λύση για τα πάντα! (Παρακάτω στα αγγλικά en français Incluido el español. Και μόνο για την Αριστέα σήμερα και στα ) Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για το φύλο στη φύση, πώς το λες χωρίς να γίνεσαι σοβαρά επιτηδευμένος; Ίσως κάπως έτσι: στη διαφορά. (Παραδειγματικά παραδείγματα είναι το „άνδρας και γυναίκα“ (ό,τι κι αν είναι αυτό σε πλήρη ενδεχομενικότητα, δηλαδή πολυδιάστατες δυνατότητες in conclusio, που λαμβάνονται μαζί, ως αποτέλεσμα „έτσι εκεί“, όπως θα το έλεγε μάλλον ο ναζιστής Χάιντεγκερ (κρίση!)) Μια από αυτές λέγεται στα ελληνικά, πόσο ταιριαστό: αυτογαμία (γρ. αὐτό autó „εαυτός“, γάμος γάμος „γάμος“), γνωστή και ως αυτογονιμοποίηση, η Wikipedia το διατυπώνει κατάλληλα κατά τη γνώμη μου, ώστε να το παραθέτω συνεχώς: „Η αυτογαμία είναι μια μορφή σεξουαλικής αναπαραγωγής στην οποία μόνο ο ένας γονέας είναι παρών ή συμβάλλει γενετικά στην αναπαραγωγή. Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο είναι ικανό να παράγει τόσο θηλυκούς όσο και αρσενικούς γαμέτες. Η αυτογαμία παράγει γενετικά στενά συνδεδεμένους απογόνους, οι οποίοι – σε αντίθεση με την αγενή αναπαραγωγή – δεν έχουν πανομοιότυπο γονότυπο. Αυτό οφείλεται στα στάδια διαίρεσης που εμπλέκονται στο σχηματισμό των ωοκυττάρων (ωογένεση) και των σπερματοζωαρίων (σπερματογένεση). Οι γαμέτες καθίστανται διαφορετικοί ως προς το γενετικό τους υλικό ως αποτέλεσμα των μειωτικών διαιρέσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα διαφορετικούς συνδυασμούς γονιδίων στα ζυγωτά κατά τη διάρκεια της γονιμοποίησης. Ωστόσο, οι δυνατότητες γενετικού ανασυνδυασμού είναι σημαντικά μικρότερες από ό,τι με τους απογόνους που παράγονται από διαφορετικά άτομα.
Η αυτογαμία είναι επομένως η ικανότητα ανασυνδυασμού, δηλαδή αυτό που συμβαίνει κατά τη σεξουαλική γονιμοποίηση προκειμένου να αναπαραχθεί με αυτόν τον τρόπο. Για να υπερβάλλουμε, η αυτογαμία θέλει να αποτρέψει τη διαφορά μεταξύ „άνδρα“ και „γυναίκας“. Υπάρχουν άλλες; Γαμώτο, η μοιρολατρική αληθοφάνεια, δηλαδή η δυνατότητα να δίνεις τον εαυτό σου με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να διαψευστείς, πρέπει να υπάρχει, γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε αυτογαμία. ΤΙ ΕΊΝΑΙ Η ΑΓΕΝΉΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΉ; Είναι αυτό το κλειδί της ευτυχίας, η συγχώνευση στο primus inter pares, στον ίσο μεταξύ ίσων;
Αγαμία. Ποτέ ξανά: Ποιος σηκώνεται και δίνει στον Σρέιχαλς ένα μπουκάλι (σκόπιμη βιολογική, μη ποιητική ελίψη, ως παράλειψη της αντωνυμίας στον Σρέιχαλς). Δεν υπάρχει Xy άλυτο (για όλους όσοι μιλούν άλλες γλώσσες: Μια εξέχουσα „αστυνομική“ εκπομπή στη Γερμανία εκείνη την εποχή, στη γερμανόφωνη τηλεόραση), να το πω έτσι.
Μερικά μόνο παραδείγματα για να δώσω χώρο στην εικασία ότι τα μυαλά μπορεί να μην είναι και η πιο ωραία ιδέα (ευχαριστώ www και Wikipedia, και πάλι λέω πάντα γεια σου πάλι, ωχ όχι, αυτό ήταν κάτι άλλο). Τέλος πάντων:
Εγκάρσια ή διαμήκης διαίρεση κυττάρων σε μονοκύτταρους οργανισμούς, π.χ. αρχαία, βακτήρια και μονοκύτταρα φύκη ή κυτταρογονία, στραγγαλισμός θυγατρικών κυττάρων από ένα μητρικό κύτταρο στα πρωτόζωα. Ω, μερικές φορές δεν είναι και η χειρότερη ιδέα, ή σχιζογονία, διάσπαση ενός κυττάρου σε πολλά κύτταρα σε ορισμένα πρωτόζωα, δηλ. φύτρωση και στραγγαλισμός όπως στις ζύμες, στο ψωμί, στη μπύρα, στα κέικ κ.λπ. Ή στην πρακτική καθημερινή ζωή „θέλω να πάω για κολύμπι“, χαχα, κακή ιδέα, γιατί εδώ τα μυκητιακά νημάτια (υφές) διαιρούνται. Μια πρώτη γερμανική λέξη και μάλιστα θηλυκού γένους! Μόλυνση. Η μόλυνση με τους μύκητες των ποδιών, οι μύκητες μούχλας σχηματίζουν σπόρια με μίτωση (γενετική διαίρεση, η οποία είναι διαφορετική από την παραπάνω μίτωση), τα οποία είναι αναγνωρίσιμα ως τα άκρα των μυκητιακών υφών (κονίδια – ναι, ανακαλύψτε τις δυνατότητες.
Η λύση στο γερμανικό πρόβλημα είναι και πάλι οι πατάτες.
Αναπαραγωγή, χωρίς γονιμοποίηση. Ούτε συζυγικές διχόνοιες, ούτε προβλήματα φύλου, ούτε γλωσσικές παραλλαγές.
Ιδιοφυΐες της γενετικής, διαφορετικές μεταξύ ίσων: μια γενετική ποικιλομορφία τόσο τέλεια όσο αν υπήρχαν μόνο οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, ως „φράχτες με αιχμές“ – φράχτης του κήπου της σκηνής του εγκλήματος.
Βρίσκω πιο ωραίους τους „περήφανους γονείς“, ακόμα κι αν, αντικειμενικά μιλώντας, υπάρχουν „πιο χαλαρές εναλλακτικές“ (υποτακτική διάθεση, δηλαδή δυνατότητα).
Ας απολαύσουμε το είδος του διαφορετικού μας, μέσα από τη νοητική ποιότητα της δυνατότητας του παραλόγου (κρίση!), δηλαδή των προβλημάτων για να αγαπήσουμε (εθισμός!).
(Down below in english en français Incluido el español) Ich darf wohl sagen, dass ich in meinem Leben schon ungewöhnlichen Menschen begegnet bin.
Da gab es einen besonders Dreisten, der mir gezeigt hat, wie sich einem alle Türen öffnen, indem man seine Schlagfertigkeit feilt und die Souveränität des Auftritts trainiert. Unglaublich, was der aus Nichts herausholen konnte. Ob Berlinale oder Hollywood, seit dem habe ich nie wieder „Du musst leider draußen bleiben“ gehört.
Oder Chris im Studium, der aufgrund seiner Fachvokabular sichen Eloquenz sogar die Professoren zum Schweigen brachte. Wahnsinn, was der alles wußte.
Ein anderer war so voller Drogen, dass es ein Wunder war, dass er überhaupt noch lebte; und das mit damals Ende 20; und er lebt heute noch; über 25 Jahre später.
Die klügsten Menschen, die mir jedoch begegnet sind waren Frauen.
Marina zum Beispiel, ist Mitglied im Bund deutscher Physiker ohne Physik studiert zu haben. Sie hätte durchaus Marie Curie das Wasser abgrasen können. Mit ihr zu fachsimpeln war ganz, ganz großes Kino und ein mindblowing Event sondergleichen. Unglaublich.
Oder Silvana, die ohne Abitur oder Ausbildung in Elektrotechnik, den Jürmann gebaut hat. Der gesamte Holzausbau, samt Stromversorgung mit Solarzellen, Ladebooster, Parallelschaltung der Batterien und separieren Stromkreisläufen für Licht, heißes Wasser und allem, was ich grad nicht zur geistigen Hand habe: Ihr Werk- unfassbar!
Und gestern gesellt sich eine Frau aus Uganda dazu. Mary ist seit einem halben Jahr als AuPair in Deutschland und beherrscht die Grammatik so souverän, das einem die Luft weg bleibt.
Wir sprachen gestern im Unterricht über Possesivpronomen, also besitzanzeigende Fürwörter und der kleine Ulf war voll in seinem Affenelement. Ich liebe es, alle Schülerinnen (gestern waren keine Schüler dabei) vor der Kamera zum Lachen zu bringen, indem ich sie gestern beispielsweise bat, „Das ist meine Nase und nicht Deine“ zu sagen, oder mir Cewa Produkte mit den Worten zu präsentieren „Das Klopapier gehört ihm“.
Schlussendlich eine kleine Übung: Ich habe ein Buch, das Buch ist meins usw.
Aber warum heißt es eigentlich noch einmal „ich habe EINEN Baum aber EIN BUCH?
Und während ich stotterte, dachte Mary nach.
„Ich glaube,“, so die Frau, die erst seit sechs Monaten in Deutschland ist, “ dass das vom jeweiligen Geschlecht im Akkusativ abhängt. „Im Neutrum, heißt es also bei „Buch“: ich habe ein Buch, während es im Akkusativ maskulin „ich habe einen Baum“ heißt.
Noch Fragen?
Bis morgen,
Euer Ulf
English
Geniuses are female
I think it’s fair to say that I’ve met some unusual people in my life.
There was one particularly bold person who showed me how all doors can be opened by honing your quick-wittedness and practising your confidence. It’s unbelievable what he could get out of nothing. Whether Berlinale or Hollywood, since then I’ve never heard „I’m afraid you’ll have to stay out“ again.
Or Chris at university, who even silenced the professors with his technical vocabulary and eloquence. It was amazing what he knew.
Another was so full of drugs that it was a miracle he was still alive at all; and he was in his late 20s at the time; and he’s still alive today, over 25 years later.
However, the smartest people I met were women.
Marina, for example, is a member of the Association of German Physicists without having studied physics. She could easily have been Marie Curie. Talking shop with her was really, really great cinema and a mind-blowing event like no other. Unbelievable.
Or Silvana, who built the Jürmann without a high school diploma or training in electrical engineering. The entire wooden construction, including the power supply with solar cells, charging booster, parallel connection of the batteries and separate circuits for light, hot water and everything else I don’t have at my fingertips: Your work – unbelievable!
And yesterday we were joined by a woman from Uganda. Mary has been an au pair in Germany for six months and has such a command of grammar that it leaves you breathless.
We talked about possessive pronouns in class yesterday and little Ulf was in full monkey mode. I love making all the pupils (there were no pupils yesterday) laugh in front of the camera, for example by asking them yesterday to say „That’s my nose and not yours“ or to present Cewa products to me with the words „The toilet paper is his“.
Finally, a little exercise: I have a book, the book is mine, etc.
But why does it actually say „I have ONE tree but ONE BOOK?
And while I was stuttering, Mary was thinking.
„I think,“ said the woman, who has only been in Germany for six months, „that it depends on the gender in the accusative. In the neuter, „Buch“ means „I have a book“, while in the masculine accusative it means „I have a tree“.
Any more questions?
See you tomorrow,
Your Ulf
français
Les génies sont des femmes
Je pense que l’on peut dire à juste titre que j’ai rencontré des personnes peu ordinaires dans ma vie.
Il y a eu une personne particulièrement courageuse qui m’a montré comment on peut ouvrir toutes les portes en aiguisant son sens de la répartie et en entraînant sa confiance en soi. C’est incroyable ce qu’il a réussi à faire à partir de rien. Que ce soit à la Berlinale ou à Hollywood, depuis, je n’ai plus jamais entendu „Vous devez malheureusement rester dehors“.
Ou Chris à l’université, qui faisait même taire les professeurs grâce à son vocabulaire technique et à son aisance verbale. C’était incroyable tout ce qu’il savait.
Un autre était tellement bourré de drogues que c’était un miracle qu’il soit encore en vie ; et il avait alors la vingtaine ; et il est encore en vie aujourd’hui, plus de 25 ans plus tard.
Les personnes les plus intelligentes que j’ai rencontrées étaient toutefois des femmes.
Marina, par exemple, est membre de la Société des physiciens allemands, sans avoir étudié la physique. Elle aurait facilement pu être Marie Curie. Discuter avec elle était du grand, du très grand cinéma, et une expérience incroyable comme aucune autre. Incroyable.
Ou Silvana, qui a construit le Jürmann sans avoir obtenu le baccalauréat ou suivi une formation en électrotechnique. Toute la construction en bois, y compris l’alimentation électrique avec des panneaux solaires, un booster de charge, le montage en parallèle des batteries et des circuits électriques séparés pour la lumière, l’eau chaude et tout le reste, je ne maîtrise pas : son travail – incroyable !
Et hier, une femme venue d’Ouganda nous a rejoints. Mary est au pair en Allemagne depuis six mois et maîtrise si bien la grammaire qu’on en a le souffle coupé.
Hier, nous avons parlé des pronoms possessifs en classe, et le petit Ulf était complètement en mode singe. J’adore faire rire tous les élèves (hier, il n’y avait aucun élève) devant la caméra, en leur demandant par exemple hier de dire „c’est mon nez et pas le tien“ ou de me présenter des produits Cewa en disant „le papier toilette est à lui“.
Pour finir, un petit exercice : j’ai un livre, ce livre est le mien, etc.
Mais pourquoi dit-on en fait „J’ai UN arbre, mais UN LIVRE“ ?
Et pendant que je bégayais, Mary réfléchissait.
„Je pense“, dit la femme qui n’est en Allemagne que depuis six mois, „que cela dépend du genre à l’accusatif. Au neutre, „livre“ signifie „j’ai un livre“, tandis qu’à l’accusatif masculin, il signifie „j’ai un arbre“.
Vous avez encore des questions ?
Nous nous verrons demain,
Ton Ulf
Español
Los genios son mujeres
A lo largo de mi vida he conocido a personas fuera de lo común.
Hubo una persona especialmente audaz que me enseñó cómo se pueden abrir todas las puertas perfeccionando la agudeza de ingenio y practicando la confianza en uno mismo. Es increíble lo que podía conseguir de la nada. Ya sea en la Berlinale o en Hollywood, desde entonces no he vuelto a oír „me temo que tendrás que quedarte fuera“.
O a Chris en la universidad, que incluso hacía callar a los profesores con su vocabulario técnico y su elocuencia. Era increíble lo que sabía.
Otro estaba tan lleno de drogas que era un milagro que siguiera vivo; y eso que entonces tenía veintitantos años; y sigue vivo hoy, más de 25 años después.
Sin embargo, las personas más inteligentes que conocí eran mujeres.
Marina, por ejemplo, es miembro de la Asociación de Físicos Alemanes sin haber estudiado física. Podría haber sido Marie Curie. Hablar con ella fue realmente cine del bueno y un acontecimiento alucinante sin parangón. Increíble.
O Silvana, que construyó el Jürmann sin título de bachillerato ni formación en ingeniería eléctrica. Toda la construcción de madera, incluida la fuente de alimentación con células solares, el amplificador de carga, la conexión en paralelo de las baterías y los circuitos separados para la luz, el agua caliente y todo lo demás que no se me ocurre en este momento: Su trabajo, ¡increíble!
Y ayer se nos unió una mujer de Uganda. Mary ha sido au pair en Alemania durante seis meses y tiene tal dominio de la gramática que te deja sin aliento.
Ayer hablamos en clase de los pronombres posesivos y el pequeño Ulf se puso en modo mono. Me encanta hacer reír a todos los alumnos (ayer no había alumnos) delante de la cámara, por ejemplo pidiéndoles ayer que dijeran „Esa es mi nariz y no la tuya“ o que me presentaran productos Cewa con las palabras „El papel higiénico es suyo“.
Por último, un pequeño ejercicio: tengo un libro, el libro es mío, etc.
Pero, ¿por qué en realidad dice „tengo UN árbol, pero UN LIBRO“?
Y mientras yo tartamudeaba, María pensaba.
„Creo“, dijo la mujer, que sólo lleva seis meses en Alemania, „que depende del género en el acusativo. En neutro, „Buch“ significa „tengo un libro“, mientras que en acusativo masculino significa „tengo un árbol“.
Unser Ritt auf der Waiküre 